مرکز تخصصی روانشناسی در شرق و شمال تهران

فحش دادن و بد دهانی نوعی پرخاشگری کلامی است. کودک از والدین، مهد، فیلم ها و برنامه کودک الفاظ زشت را می آموزد و برای جلب توجه اطرافیان یا تحریک احساسات دیگران و به خشم آوردنشان و حتی برای لجبازی و شکستن محدودیت ها، از آن استفاده می کند.

✅ با کودکی که فحش می دهد چطور برخورد کنیم؟
این موضوع به سن کودک بستگی دارد. 2 تا 3 سالگی سن لجبازی کودکان است و کودک بدون اینکه مفهوم الفاظ را بداند، ممکن است این کلمات را به زبان بیاورد. رفتار قاطعانه یا برعکس تعجب کردن و خندیدن به کودک می تواند موجب تشدید این رفتار شود. در 2تا 3 سالگی نادیده گرفتن رفتار، بهترین عملکرد است و به تغییر آن کمک می کند. این نوع رفتارها در کودکان گذرا می باشد. در سنین نوپایی مدت کوتاهی ممکن است کودک الفاظ نامناسب را استفاده و بعد رفتار دیگری را جایگزین آن کند.

✅در سنین بالاتر مثل 6-5 سالگی والدین چه رفتاری باید داشته باشند؟
نادیده گرفتن رفتار کودک در این سن کمک کننده نیست و والدین باید نارضایتی خود را اعلام کنند. در این سن اگر والدین به لحن کودکانه فرزندشان بخندند یا واکنش خیلی تند نشان دهند این رفتار در کودک تثبیت می شود. در این شرایط اقوام درجه1 و حتی 2 باید هماهنگ با هم، برخورد مناسبی نشان دهند؛ یعنی روشی مشابه والدین را انتخاب کنند. باید به کودک فهماند که این الفاظ نامناسب بوده و نباید از آنها استفاده کند. اگر با وجود تذکرها، رفتار تکرار شد باید از روش های تنبیهی استفاده کرد.

✅منظور از تنبیه چیست؟
منظورم از تنبیه محرومیت است. بعنوان مثال، والدین وقتی کودک حرفی نامناسب زد، به ازای هر سال سن کودک1دقیقه او را به اتاق دیگری بفرستند و نیم ساعت بعد از پایان محرومیت به او بی توجهی کنند و نارضایتی خود را اعلام کنند یا اسباب بازی مورد علاقه اش را برای چند ساعت از کودک بگیرند و بعد از آن بدون آنکه کودک متوجه شود، به اتاقش بفرستند یا بعنوان مثال از بردن کودک به جایی که دوست دارد، خودداری کنند.

🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
روانشناس ومشاور نجمیه رستمی
آدرس :فلکه اول تهرانپارس گلبرگ شرقی بین اتوبان باقری و رشید پلاک95واحد3 کلینیک خانواده ایرانی
09124445438-77245176